تراس دنج رو به شهر یه میز و دوتا صندلی

با یه استکان چایی داغ خیرم به تو نیستی ولی

لحظه به لحظه حال من میله به میله قفسه

تنها واسه دیوونگیم یه روز نبودنت بسه

چند شب باید با دلهره هی به سکوت مشکوک بشم

ناکوکه حالم کی میای تا که با خندت کوک بشم

چند عصر دلتنگی باید هی چای بریزم سرد بشه

قطره قطره به اشک من تکرار زود برگرد بشه

تنها تورو میخوام که حال منو موهام ریخته تر از این نشه

دلتنگم یک دنیا بیا تا که بین ما فاصله دیوار چین نشه

هر ثانیه نبودنت دنیامو میریزه بهم محاله جای خالیتو به عادت آلوده کنم

دنیا اگه دیوار بشه من از تو دست نمیکشم شک نکن غیر ممکنه من اهل دل کندن بشم

نفس نمیکشم اگه یه روز نیاد هوای تو داغ هنوز روی تنم رد سر انگشتای تو

تنها تورو میخوام که حال منو موهام ریخته تر از این نشه

دلتنگم یک دنیا بیا تا که بین ما فاصله دیوار چین نشه