یه سرگردون بی فردا اسیره دست تقدیرم
به جُرم زندگی کردن ، دارم هر لحظه میمیرم
پناهم شونه ی باده ، سکوتم رنگ فریاده
نگاهه سرد و خاموشم به شعرِ گریه تن داده
به نام اینکه زن هستم بهارم رنگ پاییزه
تموم فصل ها اینجا ، واسم سرد و غم انگیزه
به نام اینکه زن هستم بهارم رنگ پاییزه
تموم فصل ها اینجا ، واسم سرد و غم انگیزه

گریزون از همه دنیا که زندونِ من این دنیاست
به فردا دل نمیبندم سِزای من همین شبهاست
همیشه با منه این غم ، که تلخ سرنوشت من
شاید دستت خالی باشه از اینجا تا بهشت من
به نام اینکه زن هستم بهارم رنگ پاییزه
تموم فصل ها اینجا ، واسم سرد و غم انگیزه
به نام اینکه زن هستم بهارم رنگ پاییزه
تموم فصل ها اینجا ، واسم سرد و غم انگیزه