دیگه شده صبرم تموم
چون کسی رو که میخواستم رفت از پلوم
شاید بگی داره داستان میگه
ولی پای حرفایی که زدم هستم هنوز

میشنونم میگن نیستن مثه فلانی
چون حرفایی که من میزنم تو این فعلا نی
نشد وقتی زمین خوردم
به لفظ هم شده بگه بمیرم من الهی

دیگه زده به سرم
میخوام خودم و بفروشم یه نوش و بخرم
با اینکه نداشته پورشه پدرم
ولی جون کنده که پر شه شکمم

داره میزنه تند دلم و
هدفون گوشمه نزنی غر به من
هرکی و دیدیم از این گربه رفت
واسه میهن میسوزوم و میسازم یه سولجرم

حقیقت دله شهره پره آواره و خراب
اما رسانه میذاره عکس کاباره و کباب
آخه میگن عقلا به چشه
ولی نشده که طعم و بچشه

وقتی میدونیم همه که از رو ظاهره قضایا
حاجی دیگه باطله نمازا
مسئولا میگن عامل بلایا
حجابه میشه تو باورت آیا؟

آخه انسان نیازی به گشت نداره
دنیارو گشتیم دیدیم چیزی تهش نداره
نشد خبر هارو بخونیم و اشک نباره
بیاد روزی کسی بین ماها فرق نذاره

ملت از دم افسردن
دیگه ترسی ندارن آخه از مردن
دیگه گلوله ها جواب نمیدن
دل مادرا کباب نمیشن

همخوان:

من و ببر از این زندان بیرون
چون کسی نی که بده دلداریمون
بیست و چن سال واسم تکراری بود
خدا کنه بشیم امسال پیروز

بخش دوم:

بهم میگن سخت نگیر
بالا بری پایین بیای بازم رفتنیم
کمر شیکسته نستعلیق
نمیرسه به دادمون حتی مش کریم

اینجا دیگه حالش نیست
شبا جای خواب فقط میشه بالش خیس
ردی حتی اگه باشه کارت بیست
تا حرف بزنی میگن که ساکت هیس

آخه چطوری باشی تو نظاره گر
وقتی جوونامون میشن پر پر
یه روز میگیره آه مادری که
چشماش و این زمونه تر کرد

بگو قاضی که حکمم چیه
نقدیه با یه اردنگیه
اعدامه یا زندانه
مجرم هم باشه هنو انسانه

خستم از ماشینای فرسوده
از خدا که اشغال یا مسدوده
از پراید صد تومنی
از اینکه جای نو باید دست دو خرید

از آدما و سگ دو زدن
از زل زدن بت بی قصد و غرض
از لبخندهای نمایشی
کی میرسه اون روزی که ما رها بشیم

خسته از فیلترینگ
یکی دوتا نی درد آخه به کی بگی
گردنا زیر تیغ
فکر به اینکه میشه چی

خسته از قیمت دلار
مسئول نیا هی نده شعار
مملکتت و پس بگیر
رفیق رو میشه دستی که رفته زیر

چشه شده کاسه خون میدونم
غم میباره از آسمون میدونم
مینویسم سطر به سطر
ولی تا دردامون خوب شه با چسب زخم میخونم