منم‌ مثل تو از تنهایی می‌ترسم!

منم حال تو رو داره دل خستم!

یه دردایی با آدما تا آخر هست

پشیمونم از اینکه ساده دل بستم

اتاقِ خوابِ روی شونه‌های تو؛

چقدر اَمنه برای گریه‌های من!

همیشم؛ من نباید تکیه‌گاه باشم؛

یه امشب من بجای تو، تو جای من

واسه هر کی بگی از درد تنهایی؛

همون لحظه به بعد “تنهاترم میشی!

داری تاوان خوش قلبیت و پس میدی!

به جُرم عشق، هی “رسواترم” میشی

چه جوری این همه سال و بگم واسَت؟!

واسه تعریف تنهایی زمان میخوام

چقدر خوبه که این حرفام و میفهمی

چقدر خوبه شدی مرهم واسه دردام

اتاقِ خوابِ روی شونه‌های تو؛

چقدر اَمنه برای گریه‌های من!

همیشم؛ من نباید تکیه‌گاه باشم؛

یه امشب من بجای تو، تو جای من