حالا که روزگار دل ما رو شکست
با این سرکش مست دیگه چه میشه کرد
وقتی سرنوشت رو پیشونی نوشت
با تقدیری که هست دیگه چه میشه کرد
شب تو سرای سینه دیوونه داری کردم
تو این همه هیاهو خودم رو یاری کردم

نشستم و نشستم آبرو داری کردم
به عشق دیدن تو لحظه شماری کردم
تو پیدا شدی تو سرنوشتم دیدم مسافر راه بهشتم
توی دفتر مهربونی دل اسم نازنینت رو نوشتم
قلبم رو پر از نور امید کن عزیزم بیا عشقو رو سفید کن