منو از من نرنجونم ، از این دنیا نترسونم
تمام دلخوشی ‌ها مو به آغوشِ تو مدیونم
اگه دلسوخته‌ ای عاشق مثلِ برگی نسوزونم
منو دریاب که دلتنگم ، مدارا کن که ویرونم
نیاد روزی که کم باشم از این دو سایه رو دیوار
به این زودی نگو دیره ! منو دست خدا نسپار
که روزی خونه یِ من بود
به این زودی نگو دیره به این زودی نگو بدرود

پُر از احساس آزادی نشسته کنج زندونم
یه بُغض کهنه که انگاری میون ابر و بارونم
وجودم بی‌تو یخ بسته ، بتاب سردم ، زمستونم
منو مثلِ همون روزها تو آغوشت بپوشونم
که روزی خونه ی ِمن بود
به این زودی نگو دیره به این زودی نگو بدرود
که روزی خونه یِ من بود
به این زودی نگو دیره به این زودی نگو بدرود