من کویرم ای خدا با حسرت یه قطره آب

یه عمره که دریا رو از دور می بینم تو سراب

بهار برام یه اسمه یه اسم کهنه تو کتاب

حرف من با آسمون چرا می مونه بی جواب

خدایا ، خدایا ، کویرم ، کویرم

بگو ابر بباره می خوام جون بگیرم

اگه بارون بباره اگه بارون بباره

آروم آروم و نم نم رو لب خشک تشنه ام

گیسوی سبز جنگل تنمو می پوشونه

پرنده رو درختام می سازه آشیونه