پشت تاریکی مرموز یه ستاره گوشه گیره
نرسه اگه به شبهام توی تنهاییش میمیره
یه شب از یک شهاب وحشی خوردی یه عالم تازیانه
تا بشه شروع از ونجا حس مبهم ترانه
قفل تنهایی رو شکوندم تو سکوت خیس بارون
نور دیگه ای نداره حالم تک ستاره ی هوامون
تازه فهمیده لحن بارون عشقو یادش میاره
تازه فهمیده که تنهاست عاشقه انگار دوباره

ماهو کم داره تو شبهاش تک ستاره ی شکسته
میسوزه تو حریقی هرچی یاده دسته دسته
ولی باز خاکستر عشق واسه اون خاک بهشته
چه کنه که گل تقدیر خاک افسانه نوشته
عاشقه انگار دوباره