شب سردی است و من افسرده راه دوری است و پایی خسته تیرگی هست و چراغی مرده
میکند پنهان از جاده ها عبور دور مانده اند زِ من آدمها سایه ای از سر دیوار گذشت ، گذشت غمی افزود مرا بر غمها
نیست رنگی که بگوید با من اندکی صبر سحر نزدیک است هر دم این بانک برارم از دل وای این شب چقدر تاریک است
فکر تاریکی و این ویرانی بیخبرم آمد و به دل من قصه ها ساز کند پنهانی غصه ها ساز کند پنهانی

میکند پنهان از جاده ها عبور دور مانده اند زِ من آدمها سایه ای از سر دیوار گذشت ، گذشت غمی افزود مرا بر غمها
فکر تاریکی و این ویرانی بیخبرم آمد و به دل من قِصه ها ساز کند پنهانی غُصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من اندکی صبر سحر نزدیک است هر دم این بانک برارم از دل وای این شب چقدر تاریک است
فکر تاریکی و این ویرانی بیخبرم آمد و به دل من قِصه ها ساز کند پنهانی غُصه ها ساز کند پنهانی